In december 2015 waren we in het kader van de Puro-regenwoudfilms aan het filmen in het Guatemalteekse regenwoudreservaat. We sloten onze filmsessies af in ons Pink Headed Warbler-reservaat , ons vol ongeduld stond op te wachten. Hij stond te popelen om ons een ander gebied van buitengewone schoonheid te tonen – gedreven als hij is om het te beschermen.
Marco leidde ons de bergen van Cuchumatanes in, waar hij de natuur voor zichzelf liet spreken. Indrukwekkende rivieren die al kronkelend hun weg door het nevelwoud banen, waar mossen en amfibiesoorten, waarvan men dacht dat ze al meer dan 30 jaar geleden van de aardbol verdwenen waren, nog steeds floreren in hun vochtige habitat.
Maar Marco vertelde ons ook over de dreiging van een groot buitenlands koffieconsortium dat plannen heeft om het land op te kopen en het tot een gigantische niet-duurzame koffieplantage om te vormen. Hierbij moet de schaduw van het woud wijken om de bonen sneller te laten rijpen in de zon. Het is niet de eerste keer dat koffie zijn intrede zou doen in dit gebied. Een oude Nederlandse koffiemaatschappij verwerkte hier ooit koffie en ondanks het overwoekerende gebladerte zijn er nog ruïnes van een van de gebouwen zichtbaar. Ook één van de hellingen vertoont nog sporen van een kleine koffieplantage, die verdween als gevolg van aantasting door koffieroest.
