MENU

LUIS I WOJOWNIK, KTÓRY JADA MAŁPY NA ŚNIADANIE

Na terenach Cerro Candelaria, na których leży istniejący dzięki Puro Ekwadorski Rezerwat Lasu Deszczowego, występuje kilka gatunków małp. Kapucynka (zwana także „małpką kataryniarza”, często widywaną na filmach), wyjec rudy, subtropikalna ponocnica i parę innych. Co, więc, pozwala kontrolować ich populację? Jedynie niewielka liczba drapieżników jest w stanie złapać je w koronach drzew, ale Luis ostatnio wyśledził takiego, który może to zrobić.

Pewnego dnia Luis siedział wysoko na drzewie w lesie zrywając owoce, gdy ujrzał ogromnego orła-andowika (inaczej wojownika andyjskiego, ptaka z rodziny jastrzębiowatych, o rozpiętości skrzydeł do 166 cm). Latał nad lasem z czymś zwisającym mu ze szponów. Początkowo Luis sądził, że ptak pochwycił dużego węża. Kiedy andowik wykonał kilka okrążeń nad lasem, Luis zdał sobie sprawę, że to co uznał za “węża” w rzeczywistości było zwisającym ogonem małpy. Małpa została porwana w górę, rozszarpana i następnie zjedzona przez ogromne ptaszysko i być może także przez jego pisklęta. Niestety, Luis pozostawił aparat na ziemi i nie mógł zrobić zdjęć tego krwawego spektaklu.

Luis wielokrotnie widywał tego ptaka, odkąd zaczął pracować dla EcoMinga. Zdjęcie obok zostało wykonane przez niego w Cerro Candelaria. Luis jest zagorzałym amatorem fotografowania i szczególnie lubi robić zdjęcia tajnego życia zwierząt leśnych. Zdjęcie to przedstawia młodego andowika, który jest głównie biały, lecz ściemnieje wraz z osiągnięciem dojrzałości. Wojownik andyjski jest jednym z najbardziej drapieżnych ptaków Ekwadoru. Łączną populację w tym kraju szacuje się na około dwustu dorosłych osobników. Rezerwat EcoMinga posiada przynajmniej sześć dorosłych ptaków (trzy pary), a możliwe, że jest ich więcej. Andowiki w swoim jadłospisie poza małpami mają także kurczaki, co powoduje, że często bywają odstrzeliwane przez miejscowych ludzi, kiedy napastują ich inwentarz. Luis i jego bracia są przekonani, że znaleźli rozwiązanie problemu. Wygląda na to, że andowiki obawiają się indyków i nie zaatakują grupy kurcząt, jeżeli w pobliżu znajduje się para indyków. Chociaż teoria ta do tej pory nie została bezwzględnie udowodniona, stanowi rozsądną sugestię, która może pomóc uniknąć konfliktów zagrażających przeżyciu andowika.