To dziwne stworzenie zostało znalezione przez sierżantów Viana i Ramosa, gdy przekraczało ruchliwą drogę główną w pobliżu Regua 09.
Zwierzę wyglądające raczej jak przedstawiciel innej planety gwałtownie potrzebujący filiżanki mocnej kawy, w rzeczywistości było leniwcem pstrym, „zagrożonym” gatunkiem żyjącym w chronionych lasach Regua.
Leniwce znane są ze swojej niezwykłej powolności i zostały tak nazwane pomimo, że lenistwo jest jednym z siedmiu grzechów głównych, a trudno mówić o grzechu w przypadku tych zwierząt. Leniwego człowieka także często określa się mianem „leniwca”.
„Zagrożony” leniwiec pstry (Bradypus variegatus) jest jednym z magicznych stworzeń regionu neotropikalnego. W rzeczywistości zasięg jego występowania obejmuje większość północnej części Ameryki Południowej, a tu, w chronionych lasach REGUA, stosunkowo łatwo go zaobserwować.
Z reguły leniwiec spędza blisko 75% swojego życia na wybranych przez siebie drzewach, czepiając się ich silnymi pazurami i wcale nie jest tak powolny jak sądzą niektórzy. Leniwce są zasadniczo zwierzętami nadrzewnymi i często napotkać je można na cekropii, drzewie pozostającym w symbiotycznych relacjach z mrówkami Azteca. Drzewo jest gatunkiem pionierskim, a więc nigdy go nie brakuje i można je znaleźć w gwałtownie odrastających, otaczających nas lasach. Leniwiec często uczepia się takich wolno stojących drzew, ale występuje także w dojrzałych skupiskach drzewostanów, charakterystycznych dla atlantyckich lasów deszczowych.
Można się tu także natknąć na leniwca grzywiastego (zwanego również brazylijskim) (Bradypus torquatus), gatunek prawdziwie endemiczny dla atlantyckich lasów deszczowych, lecz stał się niezwykle rzadki ze względu na intensywną wycinkę drzew na przestrzeni ostatnich wieków. Zachowanie się leniwca jest doskonale znane. Samca można łatwo zidentyfikować po jasnej pomarańczowo-żółtej plamie na środku grzbietu. Często spotyka się matkę z pojedynczym młodym uczepionym jej grzbietu jak plecak. Samica wychowuje swoje dziecko do osiągnięcia przez nie wieku 9 miesięcy i następnie porzuca dorosłego potomka, by poszukał sobie nowego terytorium. Leniwce w większości pozostają prawie w bezruchu, co powoduje, że na ich futrze pojawiają się zielonkawe algi i dlatego właśnie uważa się, że mają swój własny ekosystem. Pożywiają się głównie nocą, a wodę zdobywają z wyrastających zielonych pędów roślin.
Po zatrzymaniu ruchu drogowego, ratownikom naszego leniwca-wędrowca udało się namówić go do wejścia na tył ich samochodu, co było zadaniem niełatwym ze względu na wyjątkowo długie kończyny zwierzaka i niezwykle silne pazury. Następnie leniwiec został przewieziony do Regua, do bezpieczniejszego siedliska.
Jak wspomniano powyżej, naturalnym habitatem leniwca jest las, w którym posiada wystarczającą ilość pąków i liści, stanowiących jego podstawową dietę, i dlatego został uwolniony w pobliżu skupiska drzew cekropii, gdzie „szybko” rozgościł się wśród gęstwiny najwyższych gałęzi.
Miejmy nadzieję, że wkrótce znajdzie uroczą „leniwą” towarzyszkę i stworzy z nią szczęśliwą rodzinę na ostatnio ponownie zalesionych obszarach.
Jeżeli chcecie zobaczyć leniwca na własne oczy, REGUA oferuje odwiedziny w dużym, stopniowo odnawianym siedlisku tych zwierząt, w którym mają do dyspozycji wiele roślin stanowiących ich pożywienie. Zapraszamy!
